سیستم های ترمز اضطراری

سیستم های ترمز اضطراری یک فناوری پیشرفته از سیستم های کمک–راننده هستند که فاصله تا سایر وسایل نقلیه را کنترل می کنند.

کارکرد

سیستم های ترمز اضطراری برای عدم برخورد قادر هستند فاصله بحرانی به اتومبیلهای در حال حرکت یا ثابت جلویی و افراد پیاده را تشخیص دهند و سیستم ترمز را برای ترمز گرفتن اضطراری آماده کنند. در این صورت کل قدرت ترمزگیری، سریعا مورد استفاده قرار می گیرد.

امروزه، سیستم های ترمز اضطراری در فازهای مختلفی برای افزایش ایمنی کار می کنند که شامل مراحلی است که مانع گسترش تصادفات شود:

هشدار

اگر راننده به یک موقعیت خطرناک واکنش نشان ندهد، سیستم با یک سیگنال تصویری یا صوتی که همراه با یک تکان قابل توجه در ترمزها است به او هشدار می دهد.

ترمز جزئی

سیستم ترمز اضطراری نهایتا ترمز جزئی را برای کاهش سرعت و ارائه زمان کافی به راننده برای نشان دادن عکس العمل فعال می کند. به محض اینکه راننده پدال ترمز را فشار داد، سیستم کمک ترمز را ارائه می دهد. برای انجام این کار، سیستم به صورت پیوسته محاسبه می کند که با چه سرعتی، سرعت وسیله نقلیه را کاهش دهد تا برخورد اتفاق نیفتد. اگر سیستم تشخیص دهد که راننده با سرعت لازم وکافی ترمز نمی گیرد، در این صورت فشار وارده بر ترمز را به مقدار لازم افزایش می دهد تا مطمئن شود که اتومبیل قبل از اینکه به مانعی بخورد به حالت ایستا می رسد.

ترمز اضطراری

به هرحال، اگر راننده به یک موقعیت بحرانی در جایی که ممکن است برخورد اتفاق بیفتد و سیستم پیش بین ترمز اضطراری غیر قابل اجتناب بودن برخورد را تشخیص می دهد، عکس العمل نشان ندهد، سیستم به صورت اتوماتیک ترمز اضطراری را در ترکیب با یک دوربین ویدئویی فعال می کند.

انواع سیستم ترمز اضطراری

سیستم ترمز اضطراری برای مناطق شهری

بیشتر تصادفات در سرعت های کمتر از 30km/h، شبیه به زمانی که داخل شهر یا در ترافیک سبک رانندگی صورت می گیرد، اتفاق می افتد. سیستم ترمز اضطراری برای کاربردهای شهری طراحی شده است، بنابراین تا سرعت 30km/h عمل می کند. در این بازه سرعتی، برخوردها اغلب با فعال شدن ترمز اضطراری به صورت اتوماتیک قابل اجتناب هستند.

سیستم های دستیار ترمز اضطراری برای رانندگی شهری سریعا قسمت جلویی وسیله نقلیه را با استفاده از سنسور مادون قرمز که برای فواصل کم طراحی شده است (تقریبا 10متر) کنترل می کند یا به جای آن از یک سنسور رادار یا دوربین ویدئویی استفاده می کند. به محض تشخیص مانع به راننده هشدار داده می شود. همزمان نیز سیستم ترمز اضطراری آماده می شود. اگر عکس العمل راننده مناسب و کافی نباشد، ترمز اضطراری مستقل فعال می شود.

سیستم ترمز اضطراری برای سرعت های بیشتر

سیستم ترمز اضطراری برای سرعت های بیشتر مبتنی بر سیستم های راداری یا دوربین است که برای سیستم های کنترل فاصله تطبیقی استفاده می شوند.

سیستم به صورت پیوسته، علاوه بر تغییر سرعت نسبی، فاصله از اتومبیل جلویی را ضبط می کند. اگر سیستم ترمز اضطراری فاصله بحرانی را از اتومبیل جلویی در سرعت بالاتر از 30km/h تشخیص دهد، سیستم ترمز را برای عمل کردن در یک ترمز اضطراری محتمل آماده می کند. به هرحال، اگر راننده عکس العملی به موقعیت بحرانی که احتمال برخورد وجود دارد نشان ندهد و اگر سیستم پیش بین ترمز اضطراری تشخیص دهد که برخورد غیر قابل اجتناب است، می تواند به صورت اتوماتیک ترمز اضطراری را به کار بیندازد. در نتیجه، اتومبیل به صورت قابل توجهی با سرعت کمتری از نقطه تصادف عبور می کند و خطرات کاهش می یابد.

ایمنی

سیستم های ترمز اضطراری مشارکت حیاتی در ایمنی جاده ها دارند. در این زمینه، این سیستم ها به رانندگان کمک می کنند تا تصادفی با یکدیگر نداشته باشند، یا حداقل سرعت برخورد را به مقدار قابل توجهی در محل برخورد کاهش می دهند که باعث کاهش شدت تصادف می شود. طبق تحقیقات انجام شده در زمینه تصادفات توسط بوش (Bosch)، تصادفات منجر به آسیب دیدگی در آلمان تا 72 درصد قابل پیشگیری است، اگر همه وسایل نقلیه مجهز به سیستم ترمز اضطراری اتوماتیک بر روی اتومبیل شوند.